Maria Koczerska Czy 14 sierpnia 1385 roku w Krewie zawarto unię polsko-litewską?A jeśli nie była to unia, to jakie znaczenie miał dokument wystawionytego dnia przez wielkiego księcia litewskiego Jagiełłę? Dokument zachował się w oryginale i od 1385 roku jest przechowywany w Archiwum Kapituły Katedralnej Krakowskiej na Wawelu. To niewielki arkusz pergaminu o wymiarach 33 naCzytaj dalej „Unie w Krewie i Horodle. Co znaczyły dla Polski i Litwy?”
Category Archives: Bez kategorii
Giedymin. Władca o ludzku łagodny i diabelnie przebiegły
Darius Baronasprzeł. Bartłomiej Kowal Wielki książę litewski Giedymin (1316−1341) był twórcą potęgi Litwy, znacznie rozszerzył jej terytorium na wschodzie i otworzył Wielkiemu Księstwu drogę do świata zachodniego chrześcijaństwa. To on uczynił Wilno stolicą; jego zasługi dla tego miasta przetrwały w pamięci zbiorowej, a szesnastowieczni kronikarze Wielkiego Księstwa Litewskiego przyznali mu nawet zasługę założenia Wilna. WCzytaj dalej „Giedymin. Władca o ludzku łagodny i diabelnie przebiegły”
Średniowieczne Mazowsze wobec sąsiadów na północy do 1333 roku
Jan Tyszkiewicz Średniowieczne Mazowsze obejmowało terytorium mało różniące się od jego obecnego kształtu.Najtrwalsza była granica na północy, wyznaczona przez szeroką strefę zabagnionych puszcz, ciągnących się wzdłuż Narwi. Jedynie Wysoczyzna Kolneńska, ciąg wzniesień od Prus i Jaćwieży ku Mazowszu, zapewniała suchą drogę bez względu na porę roku. Na północnym wschodzie między Biebrzą i górną Narwią rozciągałaCzytaj dalej „Średniowieczne Mazowsze wobec sąsiadów na północy do 1333 roku”
Tajemniczy Mendog
Eduardas Gudavičiusprzeł. Bartłomiej Kowal Litwa znajduje się na przecięciu dwóch prostych: poziomej, wzdłuż której leżą państwa bałtyckie, i pionowej, tworzonej przez państwa Grupy Wyszehradzkiej. Do żadnej z nich nie należy w pełni − dla poziomej jest zbyt duża, dla pionowej za mała. Wyznacznikiem może być euro. W sylwestra 2014 roku Litwa należała jeszcze do osiCzytaj dalej „Tajemniczy Mendog”
Bruno z Kwerfurtu
Andrzej Pleszczyński Pod koniec zimy 1009 roku – 14 lutego albo 9 marca – gdzieś na pograniczu Polski, Litwy, Prus i Rusi zginął z rąk pogan człowiek niezwykły. Znali go cesarze: Otto III i Henryk II, papieże: Sylwester II i Jan XVII, przyjaźnił się z nim Bolesław Chrobry. Bywał na dworze księcia ruskiego Włodzimierza Wielkiego,Czytaj dalej „Bruno z Kwerfurtu”
Polska i Litwa w dziejach Europy
Henryk Samsonowicz Polska i Litwa pojawiły się na arenie dziejowej stosunkowo późno, w X i XI wieku. Początkowo nic nie zapowiadało ich przyszłego bliskiego związku. Wręcz przeciwnie, najazdy ludów bałtyckich na Mazowsze skłoniły księcia Konrada do sprowadzenia na pogranicze zakonu krzyżackiego, który z czasem stał się zagrożeniem dla obu państw. Przełom w rozwoju cywilizacyjnym PolskiCzytaj dalej „Polska i Litwa w dziejach Europy”
Historia od przodu i tyłu. Co myślą Litwini o stosunkach polsko-litewskich
Alvydas Nikžentaitisprzeł. Bartłomiej Kowal Nad Wisłą często można się spotkać z opinią, że historia Polski i Litwy była wspólna− jeśli nie od unii krewskiej, to już z pewnością od unii lubelskiej. A skoro była wspólna,to już wystarczająco dużo czytaliśmy o niej w pracach naszych (polskich) historyków. Dlaczego niby mielibyśmy czytać to, co piszą historycy litewscy?Czytaj dalej „Historia od przodu i tyłu. Co myślą Litwini o stosunkach polsko-litewskich”
